Nadwaga u psów - Body Condition Score
Wprowadzenie
Otyłość jest rosnącym problemem u psów, który może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i wpływać zarówno na oczekiwaną długość życia, jak i jakość życia dotkniętych nią zwierząt. Body Condition Score (BCS) został opracowany w celu obiektywnej oceny wagi i kondycji ciała psów.
Spis treści
Definicja otyłości u psów
Otyłość u psów definiuje się jako nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, co powoduje, że masa ciała jest o 20% lub więcej wyższa od idealnej. Otyłość może być wynikiem przejadania się, braku ruchu, czynników genetycznych lub kombinacji tych czynników. Ponieważ otyłość zwiększa ryzyko wystąpienia wielu problemów zdrowotnych, ważne jest, aby obserwować wagę psa i podejmować kroki w celu jej zmniejszenia lub kontrolowania w razie potrzeby.
Częstość występowania otyłości u psów różni się w zależności od badania i regionu, ale ogólnie szacuje się, że około 20-40% psów w Europie ma nadwagę lub otyłość. W badaniu opublikowanym w 2012 r. w czasopiśmie Preventive Veterinary Medicine przeanalizowano częstość występowania nadwagi i otyłości u psów w USA i stwierdzono, że około 34% psów miało nadwagę, a 5% było otyłych, więc ogólnie 39% psów miało nadwagę lub otyłość. W Europie liczby różnią się w zależności od kraju i badania.
Znaczenie wskaźnika kondycji ciała u psów (BCS)
Body Condition Score to znormalizowana skala używana do obiektywnej oceny kondycji i wagi ciała psa. BCS pomaga lekarzom weterynarii i właścicielom zwierząt monitorować stan odżywienia psa i w razie potrzeby dostosowywać dietę i ćwiczenia. Zdrowa waga jest ważna dla utrzymania ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia psa oraz zminimalizowania ryzyka problemów zdrowotnych związanych z wagą. Opiera się na skali od 1 do 9, gdzie 1 oznacza poważną niedowagę, a 9 poważną nadwagę. Idealny BCS wynosi od 4 do 5, co oznacza, że pies ma odpowiednią wagę.
Body Condition Score (BCS) dla psów został pierwotnie opracowany w latach 90. przez dr Williama E. Feeneya, lekarza weterynarii, i dr Petera J. Scarletta, epidemiologa weterynaryjnego, którzy byli członkami Nestlé Purina Research Group. BCS został później przyjęty i dalej rozwijany przez różne organizacje, w tym World Small Animal Veterinary Association (WSAVA), i jest obecnie używany na całym świecie w celu lepszej oceny kondycji ciała psów i promowania ich zdrowia.
Aby określić BCS psa, należy przyjrzeć się cechom ciała zwierzęcia, takim jak ilość widocznego tłuszczu, talia i żebra. Oto krótki opis różnych punktów na skali.
BCS 1: Poważna niedowaga
Wszystkie wyrostki kostne, takie jak żebra, kręgosłup, kręgi lędźwiowe i miednica są widoczne i wystają z daleka. Nie widać tkanki tłuszczowej. Występują wyraźne oznaki utraty mięśni. Stan ten jest często określany jako kachektyczny u psów, stan skrajnego osłabienia i wychudzenia.
BCS 2: Niedowaga
Żebra są lekko widoczne, talia jest bardzo zwężona, a tkanka tłuszczowa jest minimalna, ale nie wyczuwalna. Zanik mięśni jest minimalny.
BCS 3: Lekka niedowaga
Żebra są wyczuwalne w dotyku i widoczne bez nacisku. Talia jest wyraźnie rozpoznawalna z dołem żołądkowym i niewielką ilością tkanki tłuszczowej. Wierzchołek kręgów lędźwiowych jest widoczny, a kość miednicy może wystawać.
BCS 4: Idealna waga
Żebra można wyczuć bezpośrednio i łatwo, gdy są dotykane bez nacisku, ale nie są widoczne w spoczynku, ponieważ znajduje się na nich minimalna warstwa tłuszczu. Podczas intensywnego oddychania (dyszenia) żebra są widoczne. Talia jest wyraźnie widoczna, gdy patrzy się na nią z góry, a dół brzucha jest również widoczny.
BCS 5: Idealna waga
Żebra można wyczuć bezpośrednio po dotknięciu, bez nadmiaru tłuszczu. Tylne żebra są nadal wyczuwalne. Patrząc z boku, dół brzucha jest rozpoznawalny, nawet jeśli na brzuchu widoczna jest minimalna poduszka tłuszczowa. Patrząc z góry, talia jest wyraźnie widoczna.
BCS 6: Lekka nadwaga
Żebra nie są bezpośrednio widoczne i raczej trudno je wyczuć pod cienką warstwą tłuszczu. Talia jest trudna do zobaczenia z góry, a na brzuchu znajduje się niewielkie nagromadzenie tłuszczu. Dół brzucha jest ledwo widoczny.
BCS 7: Nadwaga
Żebra są trudne do wyczucia pod grubą warstwą tłuszczu. Talia jest ledwo lub ledwo rozpoznawalna z góry, a na brzuchu wyraźnie gromadzi się tłuszcz. Tłuszcz gromadzi się również u podstawy ogona. Dół brzucha jest ledwo rozpoznawalny.
BCS 8: Duża nadwaga
Żebra można wyczuć tylko pod silnym naciskiem pod grubą warstwą tłuszczu. Ogólnie rzecz biorąc, w okolicy lędźwi i podstawy ogona znajdują się poduszki tłuszczowe. Nie ma rozpoznawalnej talii, patrząc z góry. Na brzuchu występuje duże nagromadzenie tłuszczu, przez co dół brzucha jest nierozpoznawalny.
BCS 9: Adipös
Żebra nie są wyczuwalne pod bardzo grubą warstwą tłuszczu na klatce piersiowej, kręgosłupie i podstawie ogona. Widoczne są nawet poduszki tłuszczowe na kończynach. Talia nie jest rozpoznawalna, a na brzuchu występuje ogromne nagromadzenie tłuszczu, co oznacza, że dół brzucha nie jest obecny, ale wystaje na bok.
Subtelności nie zawsze są łatwe do rozróżnienia, zwłaszcza jeśli pies ma długą sierść.
Ważne jest, aby regularnie sprawdzać wynik kondycji ciała psa, aby upewnić się, że utrzymuje on zdrową wagę. Skonsultuj się z weterynarzem, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości.
Regularnie badaj psa i zwracaj uwagę na następujące punkty:
Żebra można wyczuć bezpośrednio po lekkim głaskaniu
Dół brzucha znajduje się znacznie wyżej niż klatka piersiowa.
Patrząc z góry, pies ma rozpoznawalną talię
Przyczyny otyłości u psów
Przejadanie się
Prawdopodobnie najczęstszą przyczyną otyłości u psów jest przekarmianie, niezależnie od tego, czy jest to nieprawidłowe twierdzenie producenta karmy, czy też ludzie podają psu zbyt dużo jedzenia z litości lub z innych powodów. Nadmierne spożycie kalorii z powodu zbyt dużych porcji jedzenia lub dodatkowych przekąsek i smakołyków jest jedną z głównych przyczyn otyłości u psów (German i in., 2010). Niezrównoważona dieta, która jest zbyt bogata w tłuszcze i / lub węglowodany, może również przyczyniać się do przybierania na wadze (Kienzle i Bergler, 2006). Podczas karmienia psa karmą należy najpierw postępować zgodnie z instrukcjami producenta. Monitoruj wagę i sylwetkę psa, a gdy tylko zauważysz, że pies przybiera na wadze, zmień karmę na mniej tłustą lub stopniowo zmniejszaj jej ilość.
Zawartość tłuszczu w mięsie może się znacznie różnić w zależności od gatunku zwierzęcia i części mięsa, dlatego należy sprawdzić etykietę producenta paszy, aby sprawdzić, czy zawartość tłuszczu w paszy jest raczej wysoka czy niska.
Brak ćwiczeń
Nieaktywny tryb życia może prowadzić do przyrostu masy ciała u psów, ponieważ nie spalają one wystarczającej ilości energii, aby zrekompensować spożywane kalorie (Courcier et al., 2010). Regularne ćwiczenia mają kluczowe znaczenie dla kontroli masy ciała i ogólnego stanu zdrowia psów. Zdrowy pies powinien mieć możliwość ćwiczenia na świeżym powietrzu przez godzinę dziennie, aby zachować aktywność fizyczną. W deszczową lub ogólnie złą pogodę można zapewnić psu mniej ćwiczeń - zwłaszcza, że niektóre psy stają się prawdziwymi mimozami przy złej pogodzie. Niemniej jednak upewnij się, że Twój pies prowadzi zrównoważony tryb życia.
Czynniki genetyczne
Niektóre rasy psów mają genetyczne predyspozycje do otyłości, takie jak Labrador Retriever, Cocker Spaniel, Jamnik i Beagle (Mao et al., 2013). Rasy psów o krótkim nosie, takie jak Mops, również mają tendencję do nadwagi ze względu na ich ruch i rasę. Komponent genetyczny może wpływać na tempo metabolizmu, zachowania żywieniowe i dystrybucję tłuszczu, więc jeśli masz w domu psa, który ma tendencję do nadwagi ze względu na swoją rasę, powinieneś zwrócić większą uwagę na jego wagę.
Zaburzenia hormonalne
Zaburzenia hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy) lub hiperadrenokortycyzm (zespół Cushinga) mogą prowadzić do przyrostu masy ciała u psów (Teng i in., 2017). Jeśli podejrzewa się przyczynę hormonalną, należy przeprowadzić badanie weterynaryjne. Lekarz weterynarii może następnie zainicjować dalsze działania, aby pomóc psu prowadzić zdrowy tryb życia.
Wiek i płeć
Wiek i płeć psa mogą również odgrywać rolę w otyłości. Starsze psy są zwykle mniej aktywne i mają wolniejszy metabolizm, co może zwiększać ryzyko otyłości (Courcier et al., 2010). Badania wykazały, że samice psów są bardziej narażone na nadwagę niż samce (Mao et al., 2013).
Kastracja i sterylizacja
Wysterylizowane i wykastrowane psy mają większe ryzyko nadwagi, ponieważ ich tempo metabolizmu spada, a ich apetyt może wzrosnąć (Edney & Smith, 1986). Aby zapobiec przybieraniu na wadze po sterylizacji lub kastracji, należy dostosować ilość spożywanej karmy i upewnić się, że pies ma wystarczająco dużo ruchu.
Konsekwencje zdrowotne otyłości u psów
Nadwaga u psów może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, które mogą wpływać na jakość ich życia i skracać oczekiwaną długość życia. Nadwaga jest nie tylko niezdrowa, ale także bardzo niebezpieczna dla psów.
Problemy ze stawami i kośćmi
Otyłość może prowadzić do problemów ze stawami, takich jak zapalenie stawów i dysplazja stawu biodrowego, ponieważ dodatkowa waga obciąża stawy i prowadzi do stanów zapalnych i bólu (Kealy et al., 2000).
Choroby układu krążenia
Otyłość może zwiększać ryzyko chorób układu krążenia u psów, ponieważ serce musi pracować ciężej, aby utrzymać nadwagę, co prowadzi do obciążenia układu sercowo-naczyniowego (Adams i in., 2017).
Cukrzyca
Psy z nadwagą mają zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy, ponieważ ich ciała mogą nie produkować wystarczającej ilości insuliny lub mogą nie reagować skutecznie na insulinę (Nelson et al., 1990).
Trudności w oddychaniu
Otyłość może również powodować problemy z oddychaniem, ponieważ dodatkowa tkanka tłuszczowa może zwężać drogi oddechowe i zwiększać obciążenie układu oddechowego (German et al., 2010). Wynikające z tego ryzyko jest szczególnie wysokie u psów o krótkich pyskach, ponieważ psy te mogą czasami zapaść się nawet przy normalnym wysiłku fizycznym i nieco wyższych temperaturach zewnętrznych.
Skrócona oczekiwana długość i jakość życia
Otyłość może skracać oczekiwaną długość życia psów, ponieważ prowadzi do różnych problemów zdrowotnych, które wpływają na jakość życia i zmniejszają szanse przeżycia otyłego psa (Kealy et al., 2002).
3 wskazówki dotyczące zapobiegania i leczenia otyłości u psów
Zapobieganie i leczenie otyłości u psów zwykle wymaga połączenia zmian w diecie, zwiększonej aktywności fizycznej i zmian behawioralnych. Zawsze zaleca się konsultację z weterynarzem w celu stworzenia indywidualnego planu dostosowanego do potrzeb i stanu zdrowia psa.
Wskazówka 1: Zarządzanie odżywianiem
Redukcja kalorii jest często pierwszym krokiem w leczeniu otyłości. Można to osiągnąć poprzez zmniejszenie ilości normalnego jedzenia lub przejście na specjalnie opracowaną karmę dietetyczną. Tłuszcz jest ważny dla psów, ale niskotłuszczowe mięso, takie jak pies lub indyk, lub biała ryba (np. dorsz) może mieć mniej tłuszczu i pomóc psu osiągnąć zdrową wagę przy tej samej ilości jedzenia. Ważne jest, aby dieta zapewniała wszystkie niezbędne składniki odżywcze pomimo zmniejszonej ilości kalorii.
Wybór odpowiedniej paszy
Wybór odpowiedniej karmy jest ważnym aspektem zapobiegania i leczenia otyłości u psów. Wybierz karmę, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, ale pomaga kontrolować spożycie kalorii. Karma dla psów o wysokiej zawartości białka i niskiej zawartości tłuszczu mogą pomóc w utrzymaniu sytości i masy mięśniowej podczas odchudzania. Niektóre marki karmy dla psów oferują specjalne karmy dietetyczne zaprojektowane specjalnie do odchudzania. Karmy te często mają obniżoną zawartość kalorii i są bogate w błonnik, aby pies był syty bez dostarczania zbyt wielu kalorii.
Ważne jest również sprawdzenie listy składników karmy. Preferowane są składniki wysokiej jakości, takie jak chude mięso i zdrowe warzywa. Rośliny strączkowe zapewniają psu dobre źródło węglowodanów, a jednocześnie dodatkowe białko. Należy unikać karmy zawierającej dużo cukru lub wypełniaczy.
Upewnij się również, że smakołyki zawierają jak najwięcej mięsa, np. niektórzy producenci używają wody dekstrozowej (glazury cukrowej), aby smakołyki wyglądały szczególnie atrakcyjnie i błyszcząco.
Kontrola ilości podawanego pokarmu
Aby kontrolować ilość karmy, zalecamy przestrzeganie zalecanych ilości karmy na opakowaniu karmy i dostosowanie ich w razie potrzeby. Zalecenia te często opierają się na idealnej wadze psa, a nie na jego aktualnej wadze. Jeśli więc idealna waga psa wynosi 25 kg, ale pies waży obecnie 30 kg, należy przestrzegać zaleceń żywieniowych dla 25 kg, aby osiągnąć wagę docelową.
Pomocne może być również podzielenie dziennej dawki karmy na kilka małych posiłków dziennie, aby kontrolować głód psa i ograniczyć żebranie. Bycie głodnym jest frustrujące, nie inaczej jest w przypadku naszych psów. Zamiast dwóch razy dziennie, możesz zaoferować swojemu psu cztery małe porcje. Zawsze odradzamy znaczne zmniejszanie ilości jedzenia, ponieważ może to powodować stres u psa, co ma negatywny wpływ na jego ogólne samopoczucie. Lepiej jest oferować małe porcje częściej niż dużo na raz.
Dokładna ilość karmy, jakiej potrzebuje pies, może zależeć od wielu czynników, w tym od jego wielkości, rasy, wieku i poziomu aktywności. Obserwuj swojego psa i jego sylwetkę, aby dostosować jego potrzeby.
Celuloza paszowa
Dietetyczna celuloza może tymczasowo pomóc w zmniejszeniu masy ciała psa, ponieważ ma działanie sycące, ale jest wydalana przez psa, więc nie ma spożycia kalorii. Dietetyczna celuloza, znana również jako błonnik pokarmowy, odgrywa ważną rolę w diecie psa. Celuloza jest złożonym węglowodanem występującym w ścianach komórkowych roślin i nie jest trawiona przez psy, ale pełni kilka ważnych funkcji w diecie psa:
Wspiera zdrowie jelit: Celuloza może pomóc w normalizacji ruchów jelit i wspierać zdrowie układu trawiennego, a także może pomóc zarówno w zaparciach, jak i biegunce poprzez wciąganie wody do jelit w celu zmiękczenia stolca lub wchłanianie nadmiaru wody w celu ujędrnienia stolca (Journal of Animal Science, 1990).
Kontrola wagi: Ponieważ celuloza nie zawiera kalorii, może pomóc zwiększyć sytość bez dodawania dodatkowych kalorii do diety psa, co może pomóc w zapobieganiu lub leczeniu otyłości (Journal of Animal Science, 1991).
Kontrola poziomu cukru we krwi: Błonnik, w tym celuloza, może pomóc kontrolować poziom cukru we krwi poprzez spowolnienie wchłaniania cukru do krwiobiegu (Journal of the American Veterinary Medical Association, 1988).
Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż celuloza ma właściwości prozdrowotne, zbyt duża jej ilość może prowadzić do problemów trawiennych, w tym wzdęć i biegunki. Dlatego ważne jest, aby spożycie błonnika w diecie psa było zrównoważone. Jak zawsze, należy skonsultować się z weterynarzem lub dietetykiem.
Wskazówka 2: Ćwiczenia i aktywność fizyczna
Ćwiczenia fizyczne odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu i leczeniu otyłości u psów. Regularna aktywność fizyczna pomaga spalać kalorie, przyspiesza metabolizm i utrzymuje masę mięśniową, a wszystko to może przyczynić się do utraty wagi psa.
Rodzaj i intensywność ćwiczeń mogą się różnić w zależności od psa, w zależności od czynników takich jak wiek, rasa, stan zdrowia i indywidualne preferencje. Spacery, gry takie jak aportowanie lub zabawa w chowanego, pływanie lub jogging mogą być skutecznymi formami ćwiczeń dla psów.
Ruch dostosowany do indywidualnych potrzeb
Ważne jest, aby ćwiczenia były dostosowane do konkretnego psa. Starsze psy lub psy z problemami zdrowotnymi mogą potrzebować łagodniejszych lub krótszych sesji ćwiczeń, podczas gdy młodsze lub bardziej aktywne psy mogą odnieść korzyści z bardziej intensywnego lub dłuższego treningu. Zalecamy skontaktowanie się z fizjoterapeutą weterynaryjnym, jeśli masz jakieś szczególne obawy. Może on pokazać Ci ukierunkowane i zindywidualizowane ćwiczenia dla Twojego psa, zwłaszcza jeśli Twój pies ma nadwagę lub problemy zdrowotne.
Zwiększenie aktywności w życiu codziennym
Oprócz zaplanowanych ćwiczeń istnieje wiele sposobów na zwiększenie aktywności fizycznej psa w życiu codziennym. Może to obejmować pozwalanie psu na wchodzenie po schodach zamiast korzystania z windy, angażowanie psa w prace domowe lub ogrodnicze lub nagradzanie psa zabawą i ćwiczeniami zamiast smakołykami. Na przykład ustal wspólny cel kroków i staraj się go trzymać każdego dnia.
Wskazówka 3: Współpraca z ekspertami
Współpraca z weterynarzem, fizjoterapeutą i psim dietetykiem jest ważna, ponieważ każdy z tych ekspertów jest specjalistą w swojej dziedzinie i może pomóc w zapewnieniu psu najlepszej możliwej opieki. Badanie krwi i inne badania diagnostyczne pomagają monitorować ważne procesy w organizmie psa. Regularne kontrole stanu zdrowia są ważne, aby monitorować postępy psa i wcześnie identyfikować wszelkie potencjalne problemy zdrowotne. Podczas tych kontroli weterynarz może ocenić kondycję ciała psa, sprawdzić jego wagę i zbadać wszelkie problemy zdrowotne. Jeśli pies już cierpi na problemy zdrowotne, które mogą przyczyniać się do przybierania na wadze, takie jak zaburzenia równowagi hormonalnej, ważne jest, aby je leczyć. Weterynarz może zalecić odpowiednie leczenie i monitorować, jak wpływa ono na wagę psa i ogólny stan zdrowia.
Dietetyk będzie w stanie stworzyć plan żywieniowy dla Twojego psa, który zapewni mu sytość przez jak najdłuższy czas przy jak najmniejszej ilości kalorii. W ten sposób, pomimo deficytu kalorii, wszystkie składniki odżywcze mogą zostać uzupełnione, a pies nie musi cierpieć z powodu napadów głodu, które mają negatywny wpływ na jego ogólne zachowanie. Wreszcie, dowiesz się, które ćwiczenia są szczególnie skuteczne i delikatne dla Twojego psa, ponieważ psy z nadwagą w szczególności powinny wykonywać ruchy, które są łagodne dla ich stawów.
W ten sposób można zapewnić, że zdrowie i dobre samopoczucie psa zostaną zachowane przez cały proces.
Vitomalias Fazit
Niestety, coraz więcej psów boryka się z otyłością, która jest poważnym problemem, ponieważ zbyt wiele kilogramów może być bardzo szkodliwe dla zdrowia psa. Otyłość występuje, gdy psy spożywają więcej jedzenia, a tym samym energii, niż mogą wykorzystać poprzez ćwiczenia i normalne funkcje organizmu. Wiele rzeczy odgrywa tu rolę, na przykład zbyt dużo lub niewłaściwe jedzenie, zbyt mało ruchu, niektóre choroby, wiek, płeć i to, czy pies jest wykastrowany, czy nie.
Aby określić, czy pies ma nadwagę, można użyć tak zwanej "oceny kondycji ciała", prostej metody, w której ogląda się i dotyka ciała psa, aby ocenić, czy jest zbyt chudy, w sam raz czy zbyt gruby.
Jeśli zauważysz, że Twój pies jest zbyt gruby, powinieneś opracować strategię radzenia sobie z tym. Oznacza to przede wszystkim, że pies otrzymuje odpowiednią ilość jedzenia, które nie jest zbyt kaloryczne i że regularnie ćwiczy. Ponadto weterynarz powinien regularnie badać psa, aby upewnić się, że jest zdrowy i dobrze traci na wadze. Dietetycy i fizjoterapeuci zwierząt również mogą Cię wesprzeć.
Ostatecznie zapobieganie otyłości jest najlepszą strategią, która wymaga świadomości problemu, odpowiedniego żywienia i ćwiczeń oraz regularnego monitorowania stanu ciała psa.
Jak rozpoznać, że mój pies ma nadwagę?
Body Condition Score (BCS) to metoda oceny kondycji ciała psa. Patrząc i czując psa, możesz ocenić, czy jest zbyt chudy, w sam raz czy zbyt gruby. Twój pies powinien mieć łatwo wyczuwalne żebra, rozpoznawalny dół brzucha i wąską talię, wtedy ma idealną wagę.
Jakie ryzyko niesie ze sobą otyłość dla mojego psa?
Otyłość może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, takich jak problemy ze stawami, choroby układu krążenia, cukrzyca i skrócenie średniej długości życia. Ważne jest, aby kontrolować wagę psa, aby zminimalizować to ryzyko.
Jak mogę pomóc mojemu psu schudnąć?
Połączenie diety o kontrolowanej kaloryczności, regularnych ćwiczeń i, w razie potrzeby, leczenia może pomóc w utracie wagi. Zalecamy współpracę z weterynarzami, dietetykami i fizjoterapeutami zwierząt, jeśli zwierzę ma znaczną nadwagę.
Która karma jest najlepsza dla psa z nadwagą?
Istnieją specjalne karmy dietetyczne dla psów z nadwagą, które mają obniżoną zawartość kalorii. Ogólnie rzecz biorąc, zalecamy wybór niskotłuszczowego mięsa lub ryb, takich jak kurczak, indyk lub dorsz.
Ile ćwiczeń potrzebuje pies z nadwagą?
Wymagana ilość ćwiczeń może się różnić w zależności od psa. Nie zaczynaj joggingu lub biegania z psami z nadwagą, ponieważ ma to negatywny wpływ na stawy. Zwiększaj obciążenie powoli i stopniowo, zwiększając liczbę kroków na spacerach.
Czy kastracja lub sterylizacja może prowadzić do przyrostu masy ciała?
Tak, po kastracji lub sterylizacji metabolizm psa może spowolnić, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka przyrostu masy ciała. Dlatego szczególnie ważna jest odpowiednia dieta i wystarczająca ilość ruchu.
Jak często powinienem sprawdzać wagę mojego psa?
Zaleca się regularne sprawdzanie wagi, najlepiej co kilka tygodni. W przypadku psów z krótką sierścią zmiany są natychmiast zauważalne. W przypadku psów z długą sierścią zalecamy badanie palpacyjne psa co 1-2 miesiące i klasyfikowanie go zgodnie z Body Condition Score.
Źródła
Adams, V. J., Watson, P., Carmichael, S., Gerry, S., & Penell, J. (2017). Wyjątkowa długowieczność i potencjalne determinanty pomyślnego starzenia się w kohorcie 39 labradorów retrieverów: wyniki prospektywnego badania podłużnego. Acta Veterinaria Scandinavica, 59(1), 29.
Courcier, E. A., Thomson, R. M., Mellor, D. J., & Yam, P. S. (2010). Badanie epidemiologiczne czynników środowiskowych związanych z otyłością psów. Journal of Small Animal Practice, 51(7), 362-367.
Edney, A. T., & Smith, P. M. (1986). Badanie otyłości u psów odwiedzających gabinety weterynaryjne w Wielkiej Brytanii. The Veterinary Record, 118(14), 391-396.
German, A. J., Holden, S. L., Wiseman-Orr, M. L., Reid, J., Nolan, A. M., Biourge, V., ... & Morris, P. J. (2010). Jakość życia jest obniżona u otyłych psów, ale poprawia się po udanej utracie wagi. Veterinary Journal, 185(3), 308-314.
Journal of Animal Science, 1990 r. Włókno pokarmowe dla psów: III. Wpływ dodatku włókna buraczanego i owsianego do diety psów na spożycie składników odżywczych, strawność, energię metaboliczną i średni czas retencji pokarmu.
Journal of Animal Science, 1991 r. Wpływ diety na proporcje nierozpuszczalnego i rozpuszczalnego błonnika pokarmowego na masę kału, lepkość i strawność składników odżywczych u psów.
Journal of the American Veterinary Medical Association, 1988 r. Wpływ błonnika pokarmowego na tolerancję glukozy u psów.
Kealy, R. D., Lawler, D. F., Ballam, J. M., Mantz, S. L., Biery, D. N., Greeley, E. H., ... & Stowe, H. D. (2000). Wpływ ograniczenia diety na długość życia i zmiany związane z wiekiem u psów. Journal of the American Veterinary Medical Association, 217(11), 1678-1680.
Kienzle, E., & Bergler, R. (2006). Relacja człowiek-zwierzę u właścicieli kotów o normalnej masie ciała i kotów z nadwagą. Journal of Nutrition, 136(7), 1947S-1950S.
Kealy, R. D., Lawler, D. F., Ballam, J. M., Lust, G., Biery, D. N., Smith, G. K., & Mantz, S. L. (2002). Ocena wpływu ograniczonego spożycia pokarmu na radiograficzne dowody choroby zwyrodnieniowej stawów u psów. Journal of the American Veterinary Medical Association, 220(12), 1818-1820.
Lund, E. M., Armstrong, P. J., Kirk, C. A., & Klausner, J. S. (2006). Częstość występowania i czynniki ryzyka otyłości u dorosłych psów z prywatnych praktyk weterynaryjnych w USA. International Journal of Applied Research in Veterinary Medicine.
Mao, J., Xia, Z., Chen, J., & Yu, J. (2013). Częstość występowania i czynniki ryzyka otyłości u psów badane w gabinetach weterynaryjnych w Pekinie w Chinach. Preventive Veterinary Medicine, 112(3-4), 438-442.
Nelson, R. W., Reusch, C. E., & Feldman, E. C. (1990). Związek między kontrolą glikemii a rozwojem powikłań u dobrze kontrolowanych psów z cukrzycą. Journal of the American Veterinary Medical Association, 197(3), 354-356.
Raffan, E., Smith, S. P., O'Rahilly, S., & Wardle, J. (2015). Rozwój, struktura czynnikowa i zastosowanie kwestionariusza Dog Obesity Risk and Appetite (DORA). PeerJ, 3, e1278.
Teng, K. T., McGreevy, P. D., Toribio, J. A., & Dhand, N. K. (2017). Czynniki ryzyka niedowagi i nadwagi u psów w metropolii Sydney w Australii. Preventive Veterinary Medicine, 144, 102-111.
